dr Dorota Herbik

Studia w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Dyplom w pracowni  prof. Antoniego Starczewskiego. Twórczość w zakresie malarstwa, grafiki i rzeźby. Wykładowca malarstwa i rysunku w Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi. Prace znajdują się w zbiorach prywatnych w Polsce jak i zagranicą.

Wybrane wystawy indywidualne:

1991 – Galeria In Blanco, Łódź – tkanina, malarstwo, grafika

2002 – BWA Kalisz – malarstwo

2013 – Galeria 87, Łódź – malarstwo

2014 – Showroom, Łódź – malarstwo

2015 – Muzeum Fabryki-Manufaktura, Łódź – malarstwo

2016 – Celebrare Necesse Est – Poleski Ośrodek Sztuki, POSpieszna, Łódź – malarstwo, grafika

2016 – Galerie Zimmerling-Chodakowska, Drezno (Niemcy), malarstwo, grafika

2017 – Galeria Pentagon, Wydział Sztuki UTH, Radom, malarstwo

2017 – Dom Pracy Twórczej, Uniejów, malarstwo

2018 – Galeria Odnowa, Akademia Sztuk Pięknych w Łodzi, malarstwo

2018 – Galeria SNG ART, Łódź, malarstwo, grafika

2019 – Ogólnopolskie Biennale malarstwa i grafiki – Piękne Sztuki – Radomsko – I nagroda

2020 – Stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego

2021 – Galeria Patio 2, AHE Łódź, malarstwo, grafika

Wybrane wystawy zbiorowe:

2000 – BWA Skierniewice – malarstwo

2011 – III Międzynarodowe Biennale Obrazu Quadro Art, Łódź

2012 – Europejski Konkurs Malarstwa Barwy morza, Gdynia

2012 – MBP Łeba – Wydmy – malarstwo – wystawa poplenerowa

2013 – ASP Łódź – Wydmy – Sympozjum graficzne

2014 – IV Międzynarodowe Biennale Obrazu Quadro Art, Łódź

2015 – Klub Nauczyciela, Łódź, Prezentacje II – malarstwo

2015 – ZPAP Łódź, 70-lecie Liceum Sztuk Plastycznych – malarstwo

2015 – Muzeum Fabryki-Manufaktura, Łódź–Fragment Potęgi – Potęga Fragmentu- malarstwo

2015 – ZPAP w Inowłodzu, 6 edycja – malarstwo

2016 – Europejski Konkurs Malarstwa Barwy morza – Gdynia 2016

2016 – 7. Międzynarodowy Salon Martwa Natura w Fotografii – Częstochowa 2016

2016 – 5. Międzynarodowe Biennale Grafiki Cyfrowej – Gdynia 2016

2016 – 9. Międzynarodowe Biennale Miniatury – Częstochowa 2016

2016 – V Międzynarodowe Biennale Obrazu Quadro Art, Łódź – nominacja

2016 – Muzeum Fabryki-Manufaktura, Łódź–Między zmysłami

2016 – Galeria Fotografii Miasta Rzeszowa, Rzeszów

2016 – Galeria Muzeum St. Staszica, Piła

2017 – Pałac Kultury Zagłębia, Dąbrowa Górnicza

2017 – Nowohuckie Centrum Kultury, Kraków

2017 – Galeria TEST, Warszawa

2017 – Galeria BWA, Tarnów

2017 – Galerie Brotzinger Art, Pforzheim (Niemcy)

2017 – Muzeum Fabryki-Manufaktura, Łódź– Dwa oblicza subiektywne-obiektywne,

2017 – VI Międzynarodowe Biennale Grafiki, Guanlan w Chinach

2018 – Galeria Biblio-art PŁ, Łódź

2018 – Ogólnopolskie Biennale malarstwa i grafiki – Piękne Sztuki – Radomsko – I nagroda

2019 – Project ART gallery, ZPAP – Łódź

2019 – Art Galeria, Stacja Nowa Gdynia – Łódź

2019 – Finalsitka VII Międzynarodowego Biennale Grafiki, Guanlan w Chinach

2021- Finalistka Ogólnopolskiego Biennale Sztuki, 46 Salon Zimowy, Mazowieckie Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu

2021 – „Łódzkie duety” – Instytut Historii Sztuki UŁ

2021 – „Quadro Art” – VII Międzynarodowe Biennale Obrazu, Łódź

2021 – „Grafika -Treliński, Łabęcki, Ledwosińska, Herbik” – Patio AHE – Łódź

2022 – Międzynarodowa wystawa fotografii pt. „Autoportret w kwadracie 2022″, Łódzkie Towarzystwo Fotograficzne

Fascynuje mnie świat jako twór fenomenalny

Obraz komunikuje się za pomocą zmysłowej formy, choć nie tyle mówi o wyglądzie rzeczy, co stara się mówić o nich samych. „Nadawanie światu kształtu” w formie obrazowej zgodnie z własnym wyobrażeniem uznaję za wielki przywilej. Indywidualne obrazowanie staje się poszukiwaniem, wynajdywaniem ekwiwalentów własnego widzenia rzeczywistości. Poznanie rzeczywistości – to zmysłowe, oparte przede wszystkim o zmysł wzroku, jak i pozostałe aspekty życia – doświadczenie, wiedza, przekonania, emocje, intuicja rodzą we mnie przeświadczenie o wyraźnym „dostrojeniu się” do siebie form bytu, ich uporządkowaniu, o tym, że świat nie jest bezładną składanką bytów, a uporządkowanym tworem, który wart jest afirmacji i podziwu. Opieram się o dwoiste rozumienie natury, która z jednej strony podlega czytelnym prawom np. rytmu i proporcji, a z drugiej jest pełna różnorodnej dynamiki i ekspresji.
Zakładałam, że moje prace będzie cechować ta dwoistość reprezentowana przez logikę geometrycznych podziałów oraz  ich wewnętrzną organiczność. Ponieważ upatruję koherencji w formach rzeczywistości, także w swoich pracach staram się zobrazować tę wewnętrzną spójność bytu.
Wyczuwalne strukturalne cechy natury same prowokują do abstrahowania i w konsekwencji do geometryzacji form. Malowanie staje się dążeniem do uzyskania odpowiedniego stopnia syntezy formy obrazowej. Nie chodzi mi o ujmowanie „powierzchownego” piękna rzeczywistości, ale
o koherentność, trafność, logiczność bytu przy całym niezliczonym bogactwie jego form. Na moim malarstwie odcisnęło piętno intensywne doświadczenie wielu miejsc. Ich obrazy noszę w sobie. Przywoływane lub pojawiające się samoczynnie formują jakby desygnaty szczególnych klimatów i jakości wizualnych.
Celebrowana przeze mnie rzeczywistość rodzi potrzebę pewnej wzniosłości i to dla niej dobieram warsztat malarski tak, aby jego „osobniczy” charakter wspomógł tworzone środki wyrazowe. Zespolenie możliwości technik akrylowej i olejnej z wgłębnymi, linearnymi żłobieniami, posłużeniem się dawną techniką srebrzenia na pulmencie i modyfikowaniem kształtu podobrazi stoi u podłoża wypracowywanych przeze mnie metod obrazowania. Rozumowy, obiektywny czynnik konstruktywny łagodzony jest przez bardziej intuicyjne opracowywanie kolorem i fakturą wnętrz zaznaczonych kształtów.
Zastosowanie efektu „polichromowanego reliefu” obok technik malarskich tworzy swoiste środki wyrazowe odmienne od tradycyjnych technik malarskich. Zagęszczona tkanka malarska tworzy rodzaj rytmicznej gry na powierzchni obrazu. Eksploruję abstrakcyjne właściwości koloru, linii i kształtu rozbudowanie tradycyjnego warsztatu malarskiego o rzeźbiarskie ryty i technikę posrebrzania na pulmencie. Kolory substancjalne wzbogacone o odcienie czystego srebra i srebra oksydowanego dają nowe możliwości ekspresji. W tonacji kolorystycznej kolekcji przeważają zróżnicowane stopniem jasności i temperaturą szarości, złamane błękity i ugry. Eteryczna poświata srebra w zestawieniu z innymi środkami sprzyja wrażeniu dematerializacji przedstawienia. Srebro występuję w formie czystej lub ulega modyfikacji. Wybrana przeze mnie technika posrebrzania na pulmencie nie jest najłatwiejszą techniką. Wymaga z jednej strony niezbędnej wiedzy i doświadczenia a z drugiej strony dyscypliny, dużego wkładu pracy i cierpliwości. W pracach wykorzystuję kolor pulmentu znajdujący się pod warstwą srebra. Płatki srebra nakładam w sposób powodujący ich częściowe spękania. Srebro ma też inną właściwość – podlega ciemnieniu. W procesie oksydacji srebra, odnalazłam niepowtarzalne możliwość wyrazowe, niemożliwe do uzyskania barwami substancjalnymi. Można właściwie powiedzieć, że maluję oksydacją.
Technika „malowania oksydacją posrebrzeń na pulmencie” jest moją indywidualną metodą technologiczną tworzącą specyficzne, nowe wartości kolorystyczne. Moduluję tony oksydowanego metalu tworząc swoistą „atmosferę świetlną”. „Equilibrium” w aspekcie formalnym poszukuję we wzajemnych zależnościach tonalnych, jasności, temperatur, świetlistości, rytmicznych oraz w ich proporcjach. Cenię sobie proces odkrywania. Malarstwo będące jednym ze sposobów konfrontacji ze światem w moim przypadku jest próbą wyrażenia afirmacji jego istnienia. Tworzenie traktuję jako poszukiwanie formy obrazowania –desygnatu odnoszącego się do celebry sensownego, logicznego istnienia. Moje obrazy to uwielbienie dla świata. Mam nadzieję, że służą intensyfikacji odbieranej przez nas rzeczywistości, utrwalają przeświadczenie o niezwykłej logice bytowania, że mimo przynależności obrazów w warstwie formalnej do świata materii, choć w części otworzą dla odbiorcy sferę ducha.

Dorota Herbik

„Zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w sieci”.

.